Đức Phật và Phật Pháp (Narada)

Dhamma یک سیستم از فلسفه اخلاق است و تنها مسیر منتهی به روشنگری آموخت، و به عنوان مثل، منوط به آموزش یا پژوهش صرف نیست، و یا برای راضی کردن دانش است.

Dhamma قطعا باید یاد بگیرند، اما علاوه بر این، باید انجام شود، و بالاتر از همه، به خودتان روشن.

آموزش صرف و بدون عمل واقعا مفید نیست. بودا آموخت که مردم یادگیری بدون عمل است مانند گل ها و رنگ های پر زرق و برق، اما طعم نیست.

آموزه به عنوان کور نیست. اما مدرسه بدون کتابخانه عامل مانند است.

می نقد شتابزده چند که بودیسم یک دین منفی و غیر فعال می باشد وجود دارد. انتقاد بی اساس کاملا به دور از حقیقت بود.

بودا اولین مبلغان تاریخ بشر فعال است. در طول چهل و پنج سال، او را از یک مکان به مکان دیگر رفت و به انتشار دکترین، به توده ها و همچنین به عنوان عاقلانه. حتی به آخرین لحظات خود را خدمت به بشریت به عنوان مثال در تدریس پاک و نجیب. هر شاگردان برجسته او درست در زیر گام های او راه می رفت. نه یک پنی در جیب خود، و او را به آسمان عجیب و غریب رفت و به گسترش آموزه های بودایی است که هرگز از خداوند طلب پاداش.

"تلاش مداوم و پشتکار" آموزش قابل حمل نهایی از بودا است. هیچ آزادی وجود دارد، بدون تصفیه می تواند بدون تلاش های فردی انجام می شود. بنابراین، بودیسم برای چند دریچه دلایل مدافع نیست به جای آن، آموزش شیوه های مدیتیشن (مراقبه فقط میله)، به عنوان یک روش کنترل بر نفس، تزکیه نفس و روشنگری. دو ویژگی برجسته ترین مراقبه بودایی و خدمت می کنند. در واقع، تمام کشورهای بودایی بلوغ خود را در بودیسم و ​​لانه زیر سایه داغ از بودا رسیده اند.

"آیا نمی شرارت"، این باعث نمی شود شما را تبدیل به یک نفرین به خود و به دیگران، نصیحت برای اولین بار از بودا است. آموزه های بعدی - "خوبی" - "تصفیه" - - مطمئن شوید که به برکت، برای خود و برای دیگران، و آخرین تماس است آن را بسیار مهم و بسیار ضروری است.

این یک دین می تواند به نام دین است تا منفعل و منفی نیست؟