ںص ٮدوں ںٯاط - نص بدون نقاط

اولین نفری که در زبان عربی نقطه گذاشت ابوالاسود الدعلی است که بنیانگذار صرف و نحو است، او فقط نقطه گذاشت تا علامت مصوت در زبان باشد، بنابراین نقطه از بالا نشان دهنده فتحه است. و پایین نشان دهنده کسری است و اگر دو نقطه باشد نشان دهنده دمام است.

این نشانه ها را با مرکب قرمز می کشید و به کاتب خود می گفت: رنگ قرمز بگیر، اگر دیدی که لب هایم را باز کردم تا نامه را بنویسم، یکی را در بالا بینداز، اگر شکست، یکی را پایین بیاور. به آن بپیوندید، نقطه را جلوی حرف قرار دهید، اگر هر یک از این حرکات را انجام دادم، دو نقطه بزنید.» او آن را املاء کرد، قرآن کریم به این ترتیب کامل بود تا اینکه به آخر قرآن رسید. سپس دوباره شروع به بررسی آن کرد.»

روش ابوالاسود الدعلی رواج یافت، اما فقط در قرآن منتشر شد و در روزنامه ها و کتب منتشر نشد و نوشتن به این شکل ادامه یافت تا اینکه «الخلیل بن احمد الفرهیدی» در دوم آمد. قرن هجری تنظیم دقیقتر از ابوالاسود الدعلی قرار داد و نقطه ها را هزار کوچک قرار داد و کج نشان دادن فتحه و قرار دادن یک یاع کوچک در زیر حرف نشانگر آن است. کسری و گذاشتن یک واو کوچک بالای حرف نشانگر حما است و در تنوین حرف را دو مرتبه می گذارند و اعتبار زیادی برای قرار دادن حمزه و تاکید در زبان عربی دارد. تاء مقید، الف غفلت شده و الف کوتاه شده.