محمد ايراوي القرآن أثمان ورش

De Koran is Othman, verteld door Warsh op gezag van Nafi’, in de stem van Sheikh Muhammad Al-Irawi, zonder internet

De Koran is Othman, verteld door Warsh op gezag van Nafi', in de stem van Sheikh Muhammad Al-Irawi

de biografie:

Lezer Muhammad Al-Irawi

Eind jaren zeventig van de vorige eeuw, en op 6 februari 1977, was Mohamed Irawi te gast bij een van de stammen in de regio Sidi Bennur, en daar voegde de kleine jongen zich bij de dorpsschriftgeleerden nadat hij een kind was geworden dat in staat om te lopen, waar “het lot wilde dat de imam het testament van mijn vader vervulde dat aan hem was doorgegeven door zijn vader, die mijn grootvader is, met betrekking tot het memoriseren van de Heilige Koran. Geconfronteerd met zijn onvermogen om de wil van zijn vader te vervullen, droeg de vader de taak over aan zijn zoon. Imam Riad Al-Ulfah toonde vanaf jonge leeftijd een ongeëvenaarde passie voor de Heilige Koran, en op dat moment bleef het kind geïsoleerd in het stadsboek, niet afgeleid door het memoriseren en tekenen van de Heilige Koran, terwijl hij zijn eerste Jaren van leven aan deze taak die zijn vader niet kon volbrengen, en het was alsof Ahmed een geest van uitdaging voelde. En de verantwoordelijkheid die op zijn schouders rustte, en hij niets meer voor zijn ogen zag behalve op een dag verschijnen, hij hoopte spoedig, vóór zijn vader, die het Boek van God uit zijn hoofd had geleerd.

Toen hij iets meer dan tien jaar oud was, had hij de derde cyclus van het memoriseren van de Koran door zijn eerste sjeik voltooid. Verlangend naar uitbreiding en diversiteit, ging onze gast onder toezicht van een andere sjeik over tot het voltooien van het vierde zegel van het Boek van God door zijn handen, terwijl hij het vijfde zegel, wat de conclusie is, voltooide door toedoen van een andere sjeik. Toen 14 jaar oud. De nieuwe jurist voelde niet langer de capaciteit van zijn stad, die hem de Koran had gegeven om uit zijn hoofd te leren, dus besloot hij zijn stad in Sidi Bennour te verlaten en naar de stad El Jadida te gaan, de hoofdstad van zijn grootste stam, Doukkala. belandde in 1991 op de Cadi Ayyad Secondary School for Ancient Education en werd direct ingeschreven op de voorbereidende afdelingen, aangezien hij de Koran uit zijn hoofd had geleerd. Daar zette hij zijn studie voort onder grote belangstelling van zijn leraren, die hem als een leraar hadden beschouwd. imam achter wie ze elke Ramadan Tarawih-gebeden baden, waarbij ze zijn lieve stem bewonderden.

Terwijl hij in El Jadida woonde, vergat Ibn Sidi Bennour de stemmen van beroemde voordragers niet die de moskee van de stam elke vrijdagochtend uitzond. In die tijd betwijfelde de jongen Irawi of hij het niveau van verfijning had bereikt in het lezen van de Koran. en, tot het punt dat hij als volwassene wordt geclassificeerd.

De droom begon tot de verbeelding te spreken en de Cadi Ayyad High School in El Jadida was niet langer in staat tegemoet te komen aan de ambities van de jongeman Doukkali, die een stem heeft die bekend staat om zijn zachtheid en die slechts een snel polijstproces nodig heeft in een van de gespecialiseerde centra. Na wat onderzoek vond onze vriend het adres van een van de scholen gespecialiseerd in Tajweed en recitaties in Rabat. Het is de Abdelhamid Ihsain School. Hij sloot zich er onmiddellijk aan aan nadat hij zijn certificaat van voorbereidend onderwijs had behaald aan de Old School of Education in El Jadida in 1994.

In Rabat leerde Irawi veel bekwame recitanten kennen en leerde van hen de wetenschappen van Tajweed. Hij noemde steeds de namen van enkele van zijn overleden sjeiks, zoals Muhammad Berbish, Ahmad al-Zayani en Ahmad al-Sharqawi. laatstgenoemde was een professor aan de Abdul Hamid Ihsain School en de directeur ervan, en de mensen waren inwoners van Adwatain. Ze komen tijdens de Ramadan naar hem toe en vragen hem toestemming te verlenen aan een van zijn studenten met goed lezen om de Tarawih-gebeden te leiden.

De Qaryoun-moskee in Al-Akkari, Rabat, was de eerste moskee waarin Muhammad Ahmed Irawi in opdracht van zijn sjeik Tarawih-gebeden verrichtte. Later sloot hij zich aan bij vele moskeeën in de hoofdstad, waarvan de belangrijkste de Industrial District Mosque, de Grote Moskee in de wijk Yusufiyah, en de beroemde Sunnah-moskee, waar een van de weldoeners toevallig een Ramadan bad. Toen hij onder de indruk was van de lezing van de imam, belde hij hem en bood hem de imamaat aan in de Idrissa-moskee in de Sidi Ma'rouf-wijk in Casablanca.

Na overleg met zijn leraren besloot Irawi uiteindelijk naar Al-Bayda te reizen en daar als officiële imam te komen. In 2005 besloot onze sjeik te verhuizen van de Idrissa-moskee naar de Riad Al-Alfa-moskee, om redenen die onze gast niet wilde bespreken, en zei alleen dat het om privéredenen ging. Tegenwoordig is hij imam in deze moskee en vrijdag predikant in de Imam Malik-moskee in Kasbah Al-Amin.

Abu Umaima combineerde zijn leiderschap over mensen in moskeeën met academische prestaties, aangezien hij in 2007 aan zijn saldo aan certificaten ook een baccalaureaatdiploma toevoegde, gespecialiseerd in authentiek onderwijs. Buiten de academische studie blijft de imam van de Riad Al-Alfa-moskee onderzoek doen en kennis en de bronnen ervan onderzoeken, waar deze ook worden gevonden.

Abu Umaima, Osama en Ayoub hebben vele prijzen gewonnen, maar de belangrijkste van allemaal blijft de Mohammed VI Nationale Prijs voor het memoriseren en reciteren van de Koran, die hij in 2003 won nadat hij de eerste plaats had behaald, waarna hij zijn collega’s kon begeleiden. ouders om de hadj-rituelen uit te voeren. Drie jaar later won onze vriend de tweede plaats bij de Mohammed VI International Award for Memorization and Tajweed of the Qur'an, en daarvoor en daarvoor vertegenwoordigde Muhammad Ahmed Irawi Marokko op vele bijeenkomsten in het buitenland, zoals de Grote Competitie in Mekka en de Internationale competitie in Maleisië.