Kashaf Ul Mahjoob

Kashaf Ul Mahjoob Volledig Urdu-boek Hazrat Syed Ali Bin Usman Hajveri

✩ Kashaf Ul Mahjoob.

✩ Knijp en dubbeltik om te zoomen opties.

✩ Ondersteunt nachtmodus.

✩ Auto Bookmark-opties beschikbaar.

✩ Eenvoudige UI-ontwerpen met vergrote lettertypen.

✩ Prachtige professionele afbeeldingen en pictogramontwerpen.

✩ Schakel tussen scrollen, paginering en verticale paginering met één klik.

✩ Inclusief 4K HD islamitische achtergronden.

✩ 99 namen van Allah (SWT) met betekenissen.

✩ 99 namen van Mohammed (P.B.U.H) met betekenissen.

✩ Leer belangrijke smeekbeden en dua's met toepassing.

✩ 6 Kalimas van Islamitisch met vertaling.

✩ Leer 4 Qul gemakkelijk met deze applicatie.

✩ Leer en reciteer Athan / Azan met vertaling en uitspraak.

✩ Hoe Salah uit te voeren inclusief vertaling.

✩ Bekijk de lijst met prachtige moskeeën in de wereld.

✩ Islamitische Qibla Direction Finder inbegrepen.

✩ Inclusief islamitische Tasbeeh-teller.

✩ Bekijk onze website voor de nieuwste en bijgewerkte inhoud.

✩ Lees de privacydocumentatie in de applicatie.

Openbaring van de gesluierde (Perzisch: کشفُ المحجوب); Kashf-ul-Mahjoob ook Kashf-ul-Mahjub; is een van de oudste en meest gerespecteerde Perzische verhandelingen over soefisme die een compleet systeem van soefisme met zijn doctrines en praktijken bevat. De auteur zelf, een bekende soefi-heilige, hanteert een verklarende benadering. Mystieke controverses en actuele meningen worden geïllustreerd waar velen worden verduidelijkt door zijn ervaringen te presenteren. Het boek met zijn Perzische smaak van filosofische speculatie is zelf een stuk van de identiteit van Ali Hujwiri, ook wel bekend als Data Ganj Baksh.

Bij het samenstellen van dit boek had Ali Hujwiri last van het verlies van zijn boeken die hij in Ghazna, Afghanistan had achtergelaten. Daarom moet het hem een ​​aanzienlijke hoeveelheid tijd hebben gekost om dit boek te schrijven. [2] Het is bekend dat hij minstens 40 jaar heeft gereisd naar onder meer Syrië, Irak, Perzië, Kohistan, Azerbeidzjan, Tabaristan, Kerman, Greater Khorasan, Transoxiana, Bagdad om kennis op te doen. Zijn bezoek aan het heiligdom van Bilal (Damascus, Syrië) en Abu Saeed Abul Khayr (Mihne dorp, Greater Khorasan) wordt in het bijzonder genoemd in het boek. Hij ontmoette veel soefi's tijdens zijn reizen, hoewel hij de Junaidia-orde van Junayd Baghdadi volgde en daarom mystiek accepteerde 'nuchterheid' boven 'dronkenschap' om te illustreren dat niemand is vrijgesteld van het volgen van de religieuze wet. Daarom beweerde hij dat het soefisme grondig consistent was met de principes van de islam.: [3] "Ik heb alleen al in Khorasan meer dan driehonderd heiligen ontmoet die afzonderlijk woonden en die zulke mystieke gaven hadden dat één van hen voldoende zou zijn geweest voor de hele wereld. Zij zijn de hemellichten van liefde en voorspoed aan de spirituele hemel van Khorasan. ' [4] Deze bezoeken aan de heiligen en hun heiligdommen weerspiegelen zijn zoektocht naar Murshid Kamil Akmal (Perfecte Spirituele Gids). Hij had de hoogten van kennis ervaren en wilde nu spiritualiteit proeven. Het boek geeft aan dat hij dol was op religieus spiritualisme en goddelijke wijsheid. Hij was ongetwijfeld op zoek naar spirituele perfectie. [5] In dit boek behandelt Ali Hujwiri de definitie van soefisme en stelt dat mensen in deze tijd alleen geobsedeerd zijn door het zoeken naar plezier en niet geïnteresseerd zijn om God tevreden te stellen. [6] 'Theologen hebben geen onderscheid gemaakt tussen Ilm (kennis) en Marifat (gnosis) ... Iemand die de betekenis en realiteit kent van iets dat ze' arif 'noemen en iemand die alleen de verbale uitdrukking kent en deze in zijn geheugen bewaart zonder terwijl ze de spirituele realiteit behouden, noemen ze hem 'alim'. Om deze reden noemen de soefi's, wanneer ze een rivaal willen bekritiseren, hem danishmand (kennis bezitten). Dit lijkt verwerpelijk, maar de soefi's verwijten de man niet dat hij kennis heeft verworven zij verwijten hem dat hij de beoefening van religie heeft verwaarloosd, omdat het 'alim' van hemzelf afhangt, maar het 'arif' van zijn Heer.

Van alle Soefi-geleerden die hij ontmoette, noemt hij twee namen met het grootste respect: Shaikh Abul Abbas Ahmad Ibn Muhammad Al-Ashqani en was Shaikh Abul Qasim Ali Gurgani.