Surah Al-Alaq: “ ท่องในนามของพระเจ้าของคุณผู้สร้าง” Quraan Majeed
Surah Al-Alaq (96: 1) -اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلق
“ ท่องในนามของพระเจ้าของคุณผู้สร้าง” Quraan Majeed (96: 1)
อัลกุรอาน (/ kɔːrˈɑːn / kor-AHN; ภาษาอาหรับ: القرآن, romanized: al-Qurʼan การออกเสียงภาษาอาหรับ: [alqur'ʔaːn], ความหมายตามตัวอักษร "การบรรยาย") เช่นเดียวกันกับอัลกุรอานหรืออัลกุรอาน ของศาสนาอิสลามซึ่งมุสลิมเชื่อว่าเป็นการเปิดเผยจากพระเจ้า (อัลลอ) มันได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นงานที่ดีที่สุดในวรรณคดีอาหรับคลาสสิก สั้นกว่าพันธสัญญาใหม่เล็กน้อยมีการจัดเรียงใน 114 บท (อาหรับ: سورة surah, พหูพจน์سور sur) - ไม่เป็นไปตามลำดับเหตุการณ์หรือสาระสำคัญ แต่ตามความยาวของ surahs (มีข้อยกเว้นบางประการ) Surah แบ่งเป็นข้อ (อาหรับ: آية ayah, พหูพจน์آيات Ayat)
คนที่จำ AlQuran ได้ทั้งหมดเรียกว่าฮาฟิซ บางครั้งอัลกุรอาน (อายะห์) บางครั้งก็มีการบรรยายพิเศษที่ถูกสงวนไว้สำหรับจุดประสงค์นี้เรียกว่า tajwid (tajweed) ในช่วงเดือนรอมฎอนนั้นโดยปกติแล้วชาวมุสลิมจะทำการสวดคัมภีร์อัลกุรอานให้เสร็จสิ้นทั้งหมดระหว่างการสวดทาราวิห์ (namaz / salah / salat / solat) เพื่อที่จะประเมินความหมายของข้อใด ๆ ของอัลกุรอานนั้นชาวมุสลิมส่วนใหญ่พึ่งพาการตีความหรือ tafsir / tafseer
การอ่านอัลกุรอานที่ถูกต้องเป็นเรื่องของวินัยแยกต่างหากที่ชื่อว่า tajwid / tajweed ซึ่งกำหนดในรายละเอียดว่าควรท่องคัมภีร์อัลกุรอานอย่างไรการออกเสียงแต่ละพยางค์ของแต่ละบุคคลจำเป็นต้องให้ความสนใจกับสถานที่ที่ควรมี หยุดชั่วคราวเพื่อการออกเสียงที่ควรจะออกเสียงยาวหรือสั้นที่ควรฟังเสียงตัวอักษรด้วยกันและควรแยกออกจากกัน ฯลฯ อาจกล่าวได้ว่าวินัยนี้ศึกษากฎหมายและวิธีการบรรยายที่เหมาะสมของ Mushaf และ ครอบคลุมพื้นที่สามหลัก: การออกเสียงที่ถูกต้องของพยัญชนะและสระ (เสียงที่เปล่งออกมาจากคัมภีร์อัลกุรอาน phonemes) กฎของการหยุดชั่วคราวในการบรรยายและการกลับมาของการบรรยาย
เพื่อหลีกเลี่ยงการออกเสียงที่ไม่ถูกต้องผู้อ่านที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาอาหรับจะต้องเข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรมในประเทศต่างๆเช่นอียิปต์หรือซาอุดิอาระเบีย การบรรยายของนักอ่านอียิปต์สองสามคนเช่น El Minshawy, Al-Hussary, Abdul Basit, Mustafa Ismail นั้นมีอิทธิพลอย่างมากในการพัฒนาศิลปะการอ่าน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการอ่านระดับโลกซึ่งเป็นที่ประจักษ์ในความนิยมของนักอ่านสตรีเช่น Maria Ulfah จาการ์ตา
นอกจากนี้และเป็นอิสระจากการแบ่งเป็นบทมีหลายวิธีในการแบ่งคัมภีร์อัลกุรอานเป็นส่วนหนึ่งของความยาวเท่ากันโดยประมาณเพื่อความสะดวกในการอ่าน 30 juz '(พหูพจน์ ajza) สามารถใช้อ่านคัมภีร์อัลกุรอานทั้งหมดในหนึ่งเดือน บางส่วนเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ - ซึ่งเป็นคำแรก ๆ ที่ juz เริ่ม บางครั้งก็แบ่งออกเป็นสอง hizb juz (พหูพจน์ ahzab) และแต่ละ hizb แบ่งออกเป็นสี่ rubʻ อัล - ahzab คัมภีร์อัลกุรอานยังแบ่งออกเป็นเจ็ดส่วนที่เท่ากันโดยประมาณคือ manzil (พหูพจน์ manazil) เพื่อให้สามารถอ่านได้ในหนึ่งสัปดาห์
Muqattaʿat (อาหรับ: حروفمقطعاتḥurūf muqaṭṭaʿāt "ตัวอักษรที่แยกตัวออก" หรือ "ตัวอักษรที่ไม่เชื่อมต่อ"; "ตัวอักษรลึกลับ" เช่นกัน) เป็นชุดของตัวอักษรอาหรับหนึ่งถึงห้าตัวที่เริ่มต้นจากทั้งหมด 114 บทที่ 29 หลังจาก basmala ตัวอักษรยังเป็นที่รู้จักกันในนาม fawatih (فواتح) หรือ "openers" เมื่อพวกเขาสร้างกลอนเปิดของสุระแต่ละแห่ง สี่ surahs มีชื่อสำหรับ muqatta'at, Taha (ตาฮา), Yaseen (Yasin / Ya-sin), Sad และ Qaf ไม่ทราบความสำคัญดั้งเดิมของตัวอักษร Tafsir (อรรถกถา) ตีความว่าพวกเขาเป็นตัวย่อสำหรับชื่อหรือคุณสมบัติของพระเจ้าหรือชื่อหรือเนื้อหาของ surahs นั้น
คนรับใช้รุ่นแรกอื่น ๆ รวมถึงสหายของมูฮัมหมัดเช่น Abu Bakr, 'Umar ibn al-Khattab,' Uthman ibn 'Affan, Ali ibn Abi Talib,' Abdullah ibn Mas'ood, ayAbdullah ibn Abbas, Ubayy ibn Kaʻʻb Thaabit