SOLAS Consolidated 2018

อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยของชีวิตในทะเล (SOLAS) ปี 1974 ในรูปแบบปัจจุบันคือการประชุมนานาชาติใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับเรือ นอกจากนี้ยังถือว่าเป็นหนึ่งในเครื่องมือทางกฎหมายที่สำคัญที่สุดที่กำกับดูแลความปลอดภัยของเรือซึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งระบุมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับการก่อสร้าง, อุปกรณ์และการดำเนินงานของเรือ

นี้ app มือถือรวมของการแก้ไขได้ไม่เกิน 2,017 IE MSC.338 (91) MSC.343 (91) MSC.344 (91) MSC.346 (91) MSC.350 (92) MSC.365 (93) MSC.366 (93) MSC .380 (94) MSC.386 (94) MSC.392 (95) MSC.394 (95) MSC.395 (95)

อนุสัญญาพหุภาคีและเครื่องมืออื่น ๆ ที่สร้างภาระผูกพันสนธิสัญญาระหว่างประเทศ รัฐบาลซึ่งให้สัตยาบันหรือยอมรับพวกเขาเห็นด้วยที่จะนำกฎหมายและมาตรการของพวกเขาเป็นไปตามบทบัญญัติของสนธิสัญญาดังกล่าว วัตถุประสงค์ของตราสารระหว่างประเทศใด ๆ คือการสร้างมาตรฐานซึ่งเป็นที่ยอมรับของหลายประเทศที่เป็นไปได้และจะดำเนินการทั่วโลกจึงช่วยลดความแตกต่างระหว่างการปฏิบัติระดับชาติ องค์การทางทะเลระหว่างประเทศเข้ามาอยู่ในปี 1959 ตั้งแต่นั้นองค์กรนำมาใช้สนธิสัญญาพหุภาคีกับจำนวนของวิชาที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีความปลอดภัยในการจัดส่ง, การป้องกันมลพิษจากเรือ, การชดเชยและหนี้สินและเรื่องอื่น ๆ เช่นการอำนวยความสะดวกและการวัดน้ำหนัก ส่วนใหญ่เหล่านี้จะเรียกว่าการประชุม แต่ไม่กี่จะเรียกว่าโปรโตคอลหรือข้อตกลง แต่สถานะทางกฎหมายของพวกเขาเหมือนกัน เมื่อมีข้อเสนออย่างเป็นทางการเป็นที่ตกลงกันร่างสนธิสัญญาที่เตรียมไว้แล้วในหนึ่งในคณะกรรมการหลักขององค์กรหรือคณะกรรมการชุดย่อย เมื่อร่างได้รับการอนุมัติโดยคณะกรรมการความปลอดภัยทางทะเลคณะกรรมการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมทางทะเลหรือคณะกรรมการกฎหมายก็จะถูกส่งไปยังการประชุมทางการทูตระหว่างประเทศซึ่งสมาชิกทุกคนของสหประชาชาติและหน่วยงานเฉพาะของตนได้รับเชิญ ด้วยการยอมรับความสำเร็จของอนุสัญญาความรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการย้ายไปยังรัฐบาล ความเร็วที่อนุสัญญามีผลบังคับใช้ (นั่นคือจะกลายเป็นผลผูกพันกับสหรัฐอเมริกาซึ่งได้ตกลงที่จะผูกพันตามมัน) ขึ้นอยู่กับเวลาที่ดำเนินการโดยรัฐบาลที่จะให้สัตยาบันหรือยอมรับมัน ยินยอมที่จะผูกพันอาจจะแสดงออกมาด้วยลายเซ็นให้สัตยาบันยอมรับเห็นชอบหรือภาคยานุวัติขึ้นอยู่กับความปรารถนาของประเทศที่เกี่ยวข้อง ขั้นตอนนี้จะเรียกโดยทั่วไปว่า "สัตยาบัน" สนธิสัญญา IMO มีผลบังคับใช้หลังจากที่มีหมายเลขเฉพาะของสหรัฐอเมริกาได้ให้สัตยาบันพวกเขาด้วยสัดส่วนบางของน้ำหนักทั้งหมดของโลก นี้ช่วยให้มั่นใจได้รับการยอมรับจากเสียงส่วนใหญ่ที่สนใจในการจัดส่งสินค้า หลังจากที่ความต้องการสำหรับการมีผลใช้บังคับของสนธิสัญญาได้รับความมี "ระยะเวลาของเกรซ" ก่อนที่มันจะจริงมาใช้บังคับ ช่วงนี้แตกต่างจากไม่กี่เดือนถึงหนึ่งปีหรือแม้กระทั่งสองปีและถูกออกแบบมาเพื่อช่วยให้รัฐบาลที่เกี่ยวข้องที่จะใช้มาตรการทางกฎหมายหรือการบริหารที่จำเป็นสำหรับการดำเนินการตามบทบัญญัติของอนุสัญญาฯ

ความรับผิดชอบหลักในการบังคับใช้ของสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่อยู่ในรัฐภายใต้ธงของเรือที่เกี่ยวข้องดำเนินการ โดยทั่วไปแต่ละรัฐบาลมีหน้าที่ในการสร้างความมั่นใจว่าเรือที่ชักธงของตนให้สอดคล้องกับความต้องการของสนธิสัญญาที่ได้ให้สัตยาบัน อย่างไรก็ตามสนธิสัญญา IMO ล่าสุดยังมีบทบัญญัติกำหนดให้สหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะพอร์ตสหรัฐอเมริกาในการบังคับใช้ข้อกำหนดของอนุสัญญา ซึ่งหมายความว่าไม่ว่าจะเป็นเรือธงบินของพรรคที่เข้าไปในห้องประชุมหรือไม่ก็จะต้องสอดคล้องกับความต้องการของการประชุมเมื่อใดก็ตามที่มันจะถูกเรียกในพอร์ตที่อยู่ในงานเลี้ยงเข้าไปในห้องประชุม องค์กรระหว่างประเทศเช่น IMO ไม่มีอำนาจใดหรือวิธีการในการบังคับใช้หรือดำเนินการประชุม บทบาทขององค์กรคือการสนับสนุนให้รัฐบาลที่เกี่ยวข้องที่จะใช้มาตรการที่จำเป็น ในกรณีที่จำเป็นที่องค์การให้คำแนะนำทางด้านเทคนิคและความช่วยเหลือไปยังรัฐบาลซึ่งอาจต้องการคำแนะนำดังกล่าวและความช่วยเหลือในการดำเนินการที่จำเป็น