A/a Gradient

Zmienne w tej aplikacji. Czy :

RQ: iloraz oddechowy (około 0,8 w normalnym stanie fizjologicznym)

PB : Ciśnienie atmosferyczne. (760 mm Hg na poziomie morza).

FiO2 : Frakcja wdychanego tlenu. (0,21 przy powietrzu pokojowym).

PAO2: Napięcie tlenu w pęcherzykach płucnych

PaO2 : Tętnicze ciśnienie tlenu

Można je niezależnie zmieniać, a odzwierciedlenie tych zmian widać w gradiencie pęcherzykowo-tętniczym i stosunku PaO2 / FiO2.

A-a gradient tlenu: Gradient tlenu w tętnicach pęcherzykowych (A-a) jest miarą transferu tlenu przez błonę naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych („A” oznacza pęcherzyki płucne, a „a” oznacza utlenowanie krwi tętniczej). Jest to różnica między pęcherzykowym i tętniczym ciśnieniem tlenu.

A-a gradient tlenu = PAO2 - PaO2.

PaO2 pochodzi z ABG, podczas gdy PAO2 jest obliczane.

PAO2 = (FiO2 x [PB - PH2O]) - (PaCO2 ÷ RQ)

[PH2O to ciśnienie parcjalne wody (47 mm Hg)], a PaCO2 to ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla we krwi tętniczej.

Gradient A zmienia się wraz z wiekiem i można go oszacować na podstawie następującego równania, zakładając, że pacjent oddycha powietrzem pokojowym.

A-a gradient = 2,5 + 0,21 x wiek w latach.

Gradient A-a rośnie wraz ze wzrostem FiO2.

Stosunek PaO2/FiO2: Jest to miara transferu tlenu przez błonę naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych. Normalny stosunek PaO2/FiO2 wynosi od 300 do 500 mmHg. Wartości poniżej 300 mmHg wskazują na upośledzoną wymianę gazową, a wartości poniżej 200 mmHg wskazują na ciężką hipoksemię.

„Błona tętnicy pęcherzykowej jest przedstawiona w tej aplikacji jako CZARNA LINIA (jest to czysto koncepcyjne przedstawienie zależności między wentylacją a perfuzją). Grubość tej czarnej linii jest różna w zależności od zmian gradientu A-a”