A/a Gradient

ตัวแปรในแอพนี้ เป็น :

RQ : Respiratory Quotient (ประมาณ 0.8 ที่สภาวะทางสรีรวิทยาปกติ)

PB : ความกดอากาศ (760 mm Hg ที่ระดับน้ำทะเล)

FiO2 : เศษส่วนของออกซิเจนที่ได้รับแรงบันดาลใจ (0.21 ที่ห้องแอร์.)

PAO2 : ความตึงเครียดในถุงลมออกซิเจน

PaO2 : ความตึงเครียดของออกซิเจนในหลอดเลือดแดง

สิ่งเหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างอิสระและการสะท้อนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้สามารถเห็นได้ในอัตราส่วน alveolar – arteriolar gradient และ PaO2 / FiO2

A-a การไล่ระดับออกซิเจน: การไล่ระดับออกซิเจนในถุงลมแดง (A-a) เป็นการวัดการถ่ายโอนออกซิเจนผ่านเยื่อเมมเบรนของถุงลมฝอย (“A” หมายถึงถุงลม และ “a” หมายถึงการเติมออกซิเจนในหลอดเลือดแดง) มันคือความแตกต่างระหว่างความตึงของออกซิเจนในถุงลมและหลอดเลือดแดง

A-a การไล่ระดับสีออกซิเจน = PAO2 - PaO2

PaO2 มาจาก ABG ในขณะที่คำนวณ PAO2

PAO2 = (FiO2 x [PB - PH2O]) - (PaCO2 ÷ RQ)

[PH2O คือความดันบางส่วนของน้ำ (47 mm Hg)] & PaCO2 คือความดันบางส่วนของคาร์บอนไดออกไซด์ในเลือดแดง

A-a Gradient แปรผันตามอายุและสามารถประมาณได้จากสมการต่อไปนี้ โดยถือว่าผู้ป่วยหายใจเอาอากาศในห้องเข้าไป

A-a Gradient = 2.5 + 0.21 x อายุเป็นปี

A-a การไล่ระดับสีเพิ่มขึ้นด้วย FiO2 ที่สูงขึ้น

อัตราส่วน PaO2/FiO2 : เป็นการวัดการถ่ายเทออกซิเจนผ่านเยื่อหุ้มถุงลมฝอย อัตราส่วน PaO2/FiO2 ปกติคือ 300 ถึง 500 mmHg ค่าน้อยกว่า 300 mmHg หมายถึงการแลกเปลี่ยนก๊าซบกพร่อง และค่าน้อยกว่า 200 mmHg หมายถึงภาวะขาดออกซิเจนอย่างรุนแรง

"เยื่อหุ้มหลอดเลือดแดงในถุงถูกอธิบายไว้ในแอพนี้เป็นเส้นสีดำ (นี่คือการแสดงแนวความคิดของความสัมพันธ์ของการระบายอากาศและการไหลเวียนเลือด) ความหนาของเส้นสีดำนี้แสดงแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับความแปรผันของการไล่ระดับสี A-a"