Bhagavad Gita As It Is (1972 V

Ta Bhagavad-gita jest oryginalnym wydaniem McMillana z 1972 r. Jego Boskiej łaski A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada. Ta aplikacja zapewnia angielską transliterację, sanskrycko-angielskie odpowiedniki, tłumaczenia i objaśnienia.

Bhagavad-gita jest najbardziej znanym i najczęściej tłumaczonym wedyjskim tekstem religijnym. Ciekawe pytanie brzmi: dlaczego tak zachwyca umysł Zachodu. Ma dramat, ponieważ jego ustawienie to scena dwóch wielkich armii, latających sztandarów, ustawionych naprzeciw siebie na polu, gotowych do walki. Ma dwuznaczność, a fakt, że Arjuna i jego woźnica Kṛṣṇa prowadzą dialog między obiema armiami, sugeruje niezdecydowanie Arjuny na temat podstawowego pytania: czy powinien on walczyć i zabijać tych, którzy są przyjaciółmi i krewnymi? Ma tajemnicę, jak Kṛṣṇa pokazuje Arjunie Jego kosmiczną formę. Ma właściwie skomplikowany obraz sposobów życia religijnego i traktuje ścieżki wiedzy, dzieła, dyscyplinę i wiarę oraz ich wzajemne relacje, problemy, które przeszkadzały wyznawcom innych religii w innych czasach i miejscach. Oddanie, o którym mowa, jest świadomym środkiem religijnej satysfakcji, a nie zwykłym wylewem poetyckich emocji. Obok Bhagavata-purany, długiej pracy z południowych Indii, Gita jest tekstem najczęściej cytowanym w pismach filozoficznych szkoły Gaudiya Vaisnava, szkoły reprezentowanej przez Swamiego Bhaktivedantę jako najnowszej z długiej serii nauczycieli. Można powiedzieć, że ta szkoła Vaisnavizmu została założona lub odrodzona przez Śri Kryszę-Caitanyę Mahaprabhu (1486-1533) w Bengalu i jest obecnie najsilniejszą pojedynczą siłą religijną we wschodniej części subkontynentu indyjskiego. Szkoła Gaudiya Vaisnava, dla której Kṛṣṇa jest Samym Najwyższym Bogiem, a nie tylko inkarnacją innego bóstwa, postrzega bhakti jako natychmiastową i potężną siłę religijną, składającą się z miłości między człowiekiem a Bogiem. [..]

Swami Bhaktivedanta komentuje Gītę z tego punktu widzenia i to jest uzasadnione. Co więcej, w tym tłumaczeniu zachodni czytelnik ma wyjątkową możliwość zobaczenia, jak wielbiciel Kṛṣṇ interpretuje swoje własne teksty. Jest to wedyjska tradycja egzegetyczna, słusznie sławna, w działaniu. Ta książka jest więc mile widzianym dodatkiem z wielu punktów widzenia. Może służyć jako cenny podręcznik dla studenta. Pozwala nam słuchać wykwalifikowanego tłumacza wyjaśniającego tekst o głębokim znaczeniu religijnym. Daje nam wgląd w oryginalne i wysoce przekonujące idee szkoły Gauḍiya Vaiṣṇava. Udostępniając sanskryt zarówno w dewanagari, jak i transliteracji, daje on sanskryckiemu specjalistowi możliwość ponownego zinterpretowania lub omówienia konkretnych znaczeń sanskryckich - chociaż myślę, że nie będzie różnicy zdań co do jakości stypendium Swamiego w sanskrycie. I wreszcie, dla niespecjalisty, jest czytelny angielski i postawa oddania, która nie może powstrzymać wrażliwego czytelnika. Są też obrazy, które, jak może wydawać się osobom znającym współczesną indyjską sztukę religijną, zostały wykonane przez amerykańskich wielbicieli.

Swami Bhaktivedanta wykonał służbę uczonemu, studentowi Gaudiya Vaiṣṇavismowi i rosnącej liczbie zachodnich czytelników zainteresowanych klasyczną myślą wedyjską. Przynosząc nam nową i żywą interpretację tekstu znanego już wielu, wielokrotnie powiększył nasze zrozumienie; a argumenty za zrozumieniem, w tych dniach wyobcowania, nie muszą być podejmowane.

- Przedmowa książki profesora Edwarda C. Dimocka, Jr.

Katedra Języków i Cywilizacji Azji Południowej

University of Chicago

* Ta aplikacja zawiera również plik PDF Srimad-Bhagavatam.