ايام العرب في الجاهلية

การประยุกต์วันเวลาของชาวอาหรับในยุคก่อนอิสลามมีเรื่องราวที่น่าสนใจจากวรรณคดีอาหรับที่กล่าวถึงเหตุการณ์ของชาวอาหรับก่อนยุคอิสลามซึ่งได้ประโยชน์และเรียนรู้เกี่ยวกับวันเวลาของชาวอาหรับในยุคก่อนอิสลาม และเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดที่เกิดขึ้นในหมู่ชาวอาหรับ

การประยุกต์ใช้วันของชาวอาหรับในยุคก่อนอิสลามมีบทกวีที่สำคัญที่สุดที่กล่าวไว้ในข้อเท็จจริง

และบทกวีของ Al-Zir Salem และ Antara bin Shaddad

แอปพลิเคชันของเรานำเสนอเรื่องราวที่น่าสนใจมากมายจากวรรณกรรมอาหรับและการผจญภัยของพวกเขาก่อนอิสลาม

หากคุณกำลังมองหาความสุขและเสียงหัวเราะ คุณสามารถค้นหาได้ในเรื่องราวเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เหมือนจริงในแอปพลิเคชันของเรา

ในการประยุกต์ใช้วันของชาวอาหรับในยุคก่อนอิสลามขอนำเสนอเรื่องราวที่เหมือนจริงที่เกิดขึ้นในสมัยของชาวอาหรับในอดีต

แอปพลิเคชันของเรานำเสนอเรื่องราวจากประวัติศาสตร์อาหรับยุคก่อนอิสลาม

การประยุกต์ใช้วันของชาวอาหรับด้วยความไม่รู้มีข้อมูลเกี่ยวกับข้อเท็จจริงบางประการของชาวอาหรับก่อนอิสลาม

ผ่านแอปพลิเคชันของเรา คุณสามารถเพลิดเพลินกับเรื่องราวของวันอาหรับในยุคก่อนอิสลาม และแบ่งปันเรื่องราวเหล่านี้ผ่านโซเชียลมีเดีย Facebook, Instagram, Snapchat และโซเชียลมีเดียทั้งหมด และแบ่งปันกับเพื่อน ๆ

คำว่า วันอาหรับ ใช้กับเหตุการณ์สงครามที่เกิดขึ้นระหว่างชนเผ่าอาหรับหรือระหว่างชนเผ่าอาหรับกับรัฐใกล้เคียง และทุกวันนี้ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มญาฮิลียาห์เนื่องจากการปกครองของลัทธินิกายของชนเผ่าในเวลานั้นและการไม่มีรัฐที่รวมชนเผ่าอาหรับเข้าด้วยกันและกลุ่มของพวกเขาก็แยกตัวออกมานับถือศาสนาอิสลาม

แรงจูงใจของวันนี้ส่วนใหญ่มาจากความคลั่งไคล้ในเผ่า เนื่องจากแต่ละเผ่าเป็นหน่วยอิสระ และการแข่งขันระหว่างเผ่าในแหล่งน้ำและทุ่งหญ้าเป็นสาเหตุสำคัญประการหนึ่งของสงครามเหล่านี้ บางทีสงครามอาจเกิดขึ้นจากการโจมตีเพื่อนบ้านของชนเผ่าหรือการละเมิดการคุ้มครอง

หากมีคนตายจากเผ่าใดเผ่าหนึ่งในสองเผ่าที่สู้รบกันมากกว่าจำนวนคนที่ถูกเผ่าอื่นฆ่า เหตุการณ์ระหว่างพวกเขาก็จะกลับมาอีกครั้ง เพื่อหาทางล้างแค้นให้กับผู้ที่ถูกฆ่า วันของเผ่านี้จะต่อเนื่องตลอดยุคก่อนอิสลาม

แรงจูงใจของสงครามเหล่านี้อาจเป็นข้อพิพาทเรื่องความเป็นผู้นำและเกียรติยศ หรือความปรารถนาของรัฐหรือชนเผ่าที่จะขยายอำนาจเหนือชนเผ่าใกล้เคียง หรือสาเหตุของความขัดแย้งที่คล้ายคลึงกัน และหลายวันนี้ก็ปะทุขึ้นด้วยเหตุผลเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่จำเป็นต้องนองเลือด เช่น ลูกชายของเผ่าหนึ่งโจมตีชายจากอีกเผ่าหนึ่ง ต่างคนต่างลี้ภัยไปอยู่ในเผ่าของตน และเกิดสงครามระหว่างสองเผ่า . ชนเผ่ามีหน้าที่ต้องเลี้ยงดูบุตรของตน ไม่ว่าพวกเขาจะไม่ยุติธรรมหรือถูกกดขี่ ด้วยเหตุนี้ ความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ จะกลายเป็นความขัดแย้งขนาดใหญ่ของชนเผ่าในไม่ช้า

เหตุการณ์ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในรูปแบบของการจู่โจมอย่างกะทันหัน หากเผ่าอื่นถูกโจมตีโดยบังเอิญจากเผ่าอื่นที่รุกราน ฝูงสัตว์ก็ถูกจับ ผู้หญิงถูกจับเป็นเชลย ผู้ชายถูกจับ หรือบางคนถูกฆ่าตาย อย่างไรก็ตาม ชนเผ่าที่บุกรุกลังเลที่จะหลั่งเลือดมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และชอบการถูกจองจำมากกว่าการฆ่า เพราะเชลยถูกเรียกค่าไถ่โดยคนของเขา ดังนั้นชนเผ่าที่บุกรุกจึงเพลิดเพลินกับปศุสัตว์ที่ริบมาได้ ในขณะที่การฆ่าเปิดโปงชนเผ่าเพื่อแสวงหาการแก้แค้น ดังนั้นจำนวนผู้เสียชีวิตในสมัยนั้นจึงมีน้อย

อย่างไรก็ตาม ในสมัยของชาวอาหรับ มีการหลั่งเลือดจำนวนมาก และเหตุการณ์ต่างๆ ก็เกิดขึ้นติดต่อกันหลายวัน เช่น สงครามของอัล-บาซุส และสงครามของดาฮีสและอัลฆอบรา เป็นต้น

เผ่าผู้รุกรานเคยนอนคอยเผ่าผู้รุกรานจนกระทั่งมีโอกาสจู่โจมและต้องการแก้แค้น ประเพณีของชนเผ่ากำหนดให้เผ่าที่ผู้ชายถูกฆ่าต้องล้างแค้นให้เขา ไม่ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน มิฉะนั้นก็จะถูกขายหน้าตลอดไป บางครั้งคนในเผ่าก็ถูกชักชวนให้รับเงินค่าเลือดของผู้ตายเพื่อหลีกเลี่ยงการนองเลือด เช่น สิ่งที่เกิดขึ้นในสงครามดาฮีสและอัลฆอบรา

การพิชิตเป็นหนึ่งในลักษณะที่ชนเผ่าภาคภูมิใจในยุคก่อนอิสลาม เพราะเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความแข็งแกร่ง ความกล้าหาญ และการต่อต้านของชนเผ่า แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่กำหนดโดยสภาพความเป็นอยู่ของ ชาวอาหรับและสภาพแวดล้อมของพวกเขาซึ่งอดอยากจากเงินรางวัล