ايام العرب في الجاهلية

کاربرد روزگار اعراب در دوران جاهلیت، داستان های جالبی از ادبیات عرب ارائه می دهد که از وقایع اعراب قبل از اسلام صحبت می کند، که می توان از آن ها بهره برد و از روزگار اعراب در دوران جاهلیت مطلع شد. و مهمترین حوادثی که در میان اعراب رخ داد

کاربرد روزگار اعراب در عصر جاهلیت حاوی مهمترین اشعاری است که در حقایق گفته شده است.

و اشعار الزیر سالم و عنتره بن شداد

برنامه ما داستان های جالب بسیاری از ادبیات عرب و ماجراهای آنها قبل از اسلام ارائه می دهد

اگر به دنبال شادی و خنده هستید، می توانید آن را در برخی از داستان های حکایت واقعی در برنامه ما بیابید.

در کاربرد روزگار اعراب در دوران جاهلیت، داستان های واقع گرایانه ای را که در زمان اعراب در گذشته رخ داده است، به شما تقدیم می کنیم.

برنامه ما داستان هایی از تاریخ عرب پیش از اسلام ارائه می دهد

اطلاق روزگار عرب در جاهلیت حاوی اطلاعاتی درباره برخی از حقایق اعراب قبل از اسلام است.

از طریق اپلیکیشن ما می توانید از داستان های روزهای عرب در دوران جاهلیت لذت ببرید و این داستان ها را از طریق رسانه های اجتماعی، فیس بوک، اینستاگرام، اسنپ چت و تمامی رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

اصطلاح ایام عرب به حوادث جنگی اطلاق می شود که بین قبایل عرب یا بین قبایل عرب و کشورهای همسایه آنها رخ داده است. و بیشتر این روزها به دلیل غلبه فرقه گرایی قبیله ای در آن زمان و نبود حکومتی که قبایل عرب را متحد کند در جاهلیت بود و گروهی از آنها در اسلام رخنه کردند.

انگیزه این روزها بیشتر تعصب قبیله ای بود، زیرا هر قبیله واحد مستقلی بود و رقابت بین قبایل بر سر منابع آبی و مراتع یکی از بارزترین علل این جنگ ها بود. شاید جنگ در نتیجه حمله به یکی از همسایگان قبیله یا نقض حفاظت از آن رخ داده است.

اگر یکی از دو طایفه متخاصم بیشتر از کشته شدگان قبیله دیگر کشته می شد، حوادث بین آنها تجدید می شد و به دنبال انتقام از کشته شدگان بود، ایام قبیله ای آن در تمام دوران جاهلیت ادامه داشت.

انگیزه این جنگ ها ممکن است اختلاف بر سر رهبری و ناموس، یا تمایل دولت یا قبیله برای گسترش اختیارات خود بر قبایل همسایه، یا علل مشابه درگیری باشد. و بسیاری از این روزها به دلایل پیش پاافتاده ای که نیاز به خونریزی نداشت، فوران کرد، مثلاً یکی از پسران قبیله ای به مردی از قبیله دیگر حمله کرد، بنابراین هر کدام به قبیله خود پناه بردند و جنگ بین دو قبیله در گرفت. . قبیله موظف است از فرزندان خود اعم از ظالم و ستمدیده حمایت کند و به همین دلیل هر درگیری کوچکی به زودی به یک درگیری قبیله ای بزرگ تبدیل می شود.

بیشتر اوقات این حوادث به صورت یورش های ناگهانی صورت می گرفت. اگر قبیله از قبیله دیگری که به آن حمله کرده بود غافلگیر می شد، چهارپایان اسیر می شدند، زنان اسیر می شدند، مردان اسیر می شدند یا برخی از آنها کشته می شدند. با این حال، قبیله مهاجم حتی الامکان از ریختن خون خودداری می کرد و اسارت را بر کشتار ترجیح می داد، زیرا اسیر توسط قومش باج می گرفت، بنابراین قبیله مهاجم از غنائم احشام لذت می بردند، در حالی که کشتار، قبیله را برای انتقام در معرض دید قرار می داد. از این رو تعداد کشته ها در آن روزها اندک بود.

اما در زمان اعراب خون های زیادی ریخته شد و حوادث در روزهای متوالی اتفاق افتاد، مثلاً جنگ البصوس و جنگ ضحص و الغبراء.

قبیله متجاوز در کمین قبیله متجاوز تا زمانی که فرصت حمله به آن و درخواست انتقام از آن را پیدا کرد. آداب و رسوم قبیله ای ایجاب می کرد که قبیله ای که افرادش کشته می شدند هر چقدر هم که طول بکشد انتقام او را بگیرند وگرنه برای همیشه رسوا می شد. گاه قبيله را متقاعد مي كردند كه ديه اموات خود را بپذيرند تا از خونريزي جلوگيري كنند، مانند آنچه در جنگ ضحيص و الغبراء رخ داد.

فتح یکی از ویژگی هایی بود که قبایل در دوران جاهلیت به آن می بالیدند، زیرا دلیلی بر صلابت، شجاعت و مقاومت قبیله بود، اما در عین حال ضرورتی حیاتی بود که شرایط زندگی آن را تحمیل می کرد. اعراب و محیط زیستشان که گرسنه از نعمت ها بود.