人生を変えることわざ大辞典

[แนะนำสำหรับบุคคลดังกล่าว]

・ แฟนสุภาษิต

・ ผู้ที่ต้องการทราบสุภาษิตมากมาย

・ผู้ที่รู้เรื่องสุภาษิตเป็นอย่างดีและมีความมั่นใจ

・ ผู้ที่ต้องการความสนุกสนานในเวลาว่าง

สุภาษิตถูกสร้างขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปจากการสังเกต ประสบการณ์ และความรู้ที่แบ่งปัน หลายข้อมีความกระชับ จำง่าย มีไหวพริบในการพูด และชี้ให้เห็นความจริงบางแง่มุมอย่างเฉียบขาด ดังนั้นจึงมักใช้แทนคำอธิบายโดยละเอียดหรือเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการอธิบายและข้อโต้แย้งที่โน้มน้าวใจหรือกระชับ

แม้ว่าจะมีส่วนที่ทับซ้อนกับ idioms แต่สำนวนที่ใช้เป็นส่วนหนึ่งของประโยคสามัญเรียกว่า idioms และสำนวนที่อยู่ในรูปประโยคหรือแสดงความหมายที่กระชับแต่เทียบเท่าประโยคเรียกว่า สุภาษิตปกติ

นักวิจัยหลายคนชี้ให้เห็นว่าโครงสร้างพื้นฐานของสุภาษิตเป็นโครงสร้างเลขคู่ เช่น ``A คือ B'' ``B ของ A'' และ ``B ส่วน A'' ตัวอย่างเช่น ชิโนบุ โอริคุจิให้ความสนใจกับความแตกต่างระหว่างบทกวีและสุภาษิต กล่าวคือ บทกวีมีจังหวะเป็นเลขคี่ และสุภาษิตมีจังหวะเป็นเลขคู่ นอกจากนี้ ยาซาบุโระ อิเคดะยังให้ความสำคัญกับข้อเท็จจริงที่ว่าไฮกุและเซ็นริวถูกทำให้สั้นลงเป็นเลขคู่และแปลงเป็นสุภาษิต และอธิบายความแตกต่างระหว่างวรรณศิลป์และสุภาษิต

สุภาษิตที่มีโครงสร้างเป็นเลขคู่มีสองสิ่งที่เหมือนกัน ประการแรก โดยการนำเสนอสองสิ่งตรงกันข้าม พวกมันทำหน้าที่เป็นโวหารที่ทำให้พวกมันโดดเด่นจากกันและกัน และพวกมันมองสิ่งต่าง ๆ ด้วยวิภาษวิธี อีกประการหนึ่งคือสุภาษิตซึ่งเป็นสำนวนที่ถูกตัดทอนอย่างมาก ละเว้นแม้กระทั่งตรรกะพื้นฐาน

Alan Dundas กล่าวว่าสุภาษิตต้องมีอย่างน้อยหนึ่งหัวข้อและหนึ่งความคิดเห็นเพื่อใช้เป็นสุภาษิต ตัวอย่างเช่น ในกรณีของ 'Konya no Shirahakama' หัวเรื่องคือ Konya และคำอธิบายของ Hakama สีขาว สุภาษิตในประโยคคำเดียวไม่สามารถสร้างเชิงตรรกะได้ เนื่องจากประพจน์ต้องประกอบด้วยชุดของแก่นเรื่องและถ้อยแถลง