Aristotle [Book]

อริสโตเติล (/ˈærɪstɒtəl/;[4] กรีก: Ἀριστοτέλης Aristotélēs, อ่านว่า [aristotélɛːs]; 384–322 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นนักปรัชญาและพหุคณิตศาสตร์ชาวกรีกในยุคคลาสสิกในสมัยกรีกโบราณ สอนโดย Plato เขาเป็นผู้ก่อตั้งโรงเรียนปรัชญา Peripatetic ภายใน Lyceum และประเพณี Aristotelian ที่กว้างขึ้น งานเขียนของเขาครอบคลุมหลายวิชา ได้แก่ ฟิสิกส์ ชีววิทยา สัตววิทยา อภิปรัชญา ตรรกศาสตร์ จริยศาสตร์ สุนทรียศาสตร์ กวีนิพนธ์ โรงละคร ดนตรี วาทศาสตร์ จิตวิทยา ภาษาศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเมือง อุตุนิยมวิทยา ธรณีวิทยา และรัฐบาล อริสโตเติลให้การสังเคราะห์ที่ซับซ้อนของปรัชญาต่าง ๆ ที่มีอยู่ก่อนหน้าเขา เหนือสิ่งอื่นใดจากคำสอนของเขาที่ชาวตะวันตกสืบทอดคำศัพท์ทางปัญญาตลอดจนปัญหาและวิธีการสอบสวน ผลที่ตามมาคือ ปรัชญาของเขามีอิทธิพลอย่างโดดเด่นต่อความรู้เกือบทุกรูปแบบในโลกตะวันตก และยังคงเป็นประเด็นถกเถียงทางปรัชญาร่วมสมัยต่อไป

ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับชีวิตของอริสโตเติล เขาเกิดที่เมือง Stagira ทางตอนเหนือของกรีซ นิโคมาคัส บิดาของเขาเสียชีวิตเมื่ออริสโตเติลยังเป็นเด็ก และเขาได้รับการเลี้ยงดูจากผู้ปกครอง เมื่ออายุได้สิบเจ็ดหรือสิบแปดปี เขาเข้าร่วมสถาบันของเพลโตในเอเธนส์และอยู่ที่นั่นจนกระทั่งอายุสามสิบเจ็ด (ประมาณ 347 ปีก่อนคริสตกาล)[5] ไม่นานหลังจากเพลโตเสียชีวิต อริสโตเติลออกจากเอเธนส์และตามคำร้องขอของฟิลิปที่ 2 แห่งมาซิโดเนีย สอนลูกชายของเขาอเล็กซานเดอร์มหาราชโดยเริ่มต้นในปี 343 ก่อนคริสต์ศักราช[6] เขาก่อตั้งห้องสมุดใน Lyceum ซึ่งช่วยให้เขาผลิตหนังสือหลายร้อยเล่มบนม้วนกระดาษปาปิรุส แม้ว่าอริสโตเติลจะเขียนบทความและบทสนทนาที่สวยงามมากมายเพื่อตีพิมพ์ แต่ผลงานต้นฉบับของเขาราวหนึ่งในสามเท่านั้นที่รอดมาได้

ทรรศนะของอริสโตเติลหล่อหลอมการศึกษาในยุคกลางอย่างลึกซึ้ง อิทธิพลของวิทยาศาสตร์กายภาพแผ่ขยายตั้งแต่ปลายยุคโบราณและยุคกลางตอนต้นไปจนถึงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา และไม่ถูกแทนที่อย่างเป็นระบบจนกระทั่งการรู้แจ้งและทฤษฎีต่างๆ เช่น กลศาสตร์คลาสสิกได้รับการพัฒนา ข้อสังเกตทางสัตววิทยาบางอย่างของอริสโตเติลที่พบในชีววิทยาของเขา เช่น บนแขน hectocotyl (วัยเจริญพันธุ์) ของปลาหมึกยักษ์ ถูกไม่เชื่อจนกระทั่งศตวรรษที่ 19 นอกจากนี้เขายังมีอิทธิพลต่อปรัชญายิว-อิสลามในช่วงยุคกลาง เช่นเดียวกับเทววิทยาของคริสเตียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งลัทธินีโอพลาโตนิซึมของคริสตจักรยุคแรกและประเพณีทางวิชาการของคริสตจักรคาทอลิก อริสโตเติลได้รับความเคารพนับถือในหมู่นักวิชาการมุสลิมยุคกลางว่าเป็น "ครูคนแรก" และในหมู่ชาวคริสต์ยุคกลางอย่างโทมัส อควีนาส เป็นเพียง "ปราชญ์" ในขณะที่กวีดังเตเรียกเขาว่า "ปรมาจารย์แห่งผู้รู้" ผลงานของเขาประกอบด้วยการศึกษาตรรกศาสตร์อย่างเป็นทางการในยุคแรกสุดที่รู้จัก และได้รับการศึกษาโดยนักวิชาการในยุคกลาง เช่น ปีเตอร์ อาเบลาร์ด และจอห์น บูริแดน

อิทธิพลของอริสโตเติลต่อตรรกะยังคงดำเนินต่อไปในศตวรรษที่ 19 นอกจากนี้จริยธรรมของเขาแม้ว่าจะมีอิทธิพลอยู่เสมอ แต่ก็ได้รับความสนใจใหม่ด้วยการกำเนิดของคุณธรรมจริยธรรมสมัยใหม่ อริสโตเติลได้รับการขนานนามว่าเป็นบิดาแห่งตรรกศาสตร์ ชีววิทยา รัฐศาสตร์ สัตววิทยา เอ็มบริโอวิทยา กฎธรรมชาติ วิธีการทางวิทยาศาสตร์ สำนวนโวหาร จิตวิทยา สัจนิยม การวิจารณ์ ปัจเจกนิยม เทเลวิทยา และอุตุนิยมวิทยา[9]