THE THEORY OF MORAL SENTIMENTS

این به عنوان پایه و اساس نوشته های بعدی اسمیت، مانند ثروت ملل (1776)، مقالاتی در مورد موضوعات فلسفی (1795)، و سخنرانی هایی در مورد عدالت، پلیس، درآمد، و اسلحه (1763)، با ارائه مطالب اخلاقی، فلسفی، اصول روانشناختی و روش شناختی (برای اولین بار در سال 1896 منتشر شد). همانطور که اصل همدردی جایگزین آن اندام شد، اسمیت سنت «حس اخلاقی» شفتسبری، هاچسون و هیوم را شکست. اسمیت از تجربه این انگیزه های اخلاقی به عنوان «همدردی» یاد کرد. این احساسی بود که در علایق دیگران مشترک بود. این بر اساس اصل آینه کاری عمل می کرد، به موجب آن بیننده تصور می کرد که تجربه سوژه ای را که تماشا می کند بازسازی می کند:

از آنجایی که نمی‌توانیم مستقیماً احساسات دیگران را تجربه کنیم، تنها راهی که می‌توانیم تصور کنیم در شرایط مشابه چه احساسی داریم این است که احساس کنیم. با وجود اینکه برادرمان در زندان است، اما تا زمانی که ما راحت باشیم، حواس مان هرگز ما را از رنجی که می کشد آگاه نمی کند. آنها هرگز ما را خارج از شخص خودمان نبردند و هرگز نخواهند توانست، بنابراین تنها راهی که می‌توانیم درباره احساسات او تصور کنیم، تخیل است. بعلاوه، آن معلم نمی تواند به هیچ وجه به ما کمک کند جز اینکه اگر ما در جایگاه او بودیم، موقعیت ما را نشان دهد.