Oxyg'App

การจัดการออกซิเจนควรขึ้นอยู่กับเป้าหมายการให้ออกซิเจน โดยมีขอบเขตน้อยที่สุดและสูงสุดเพื่อหลีกเลี่ยงภาวะขาดออกซิเจนและภาวะออกซิเจนในเลือดสูง การไตเตรทด้วยออกซิเจนโดยใช้เป้าหมายตามความอิ่มตัวของหลอดเลือดแดง (SaO2) ไม่สามารถทำได้เนื่องจากการวัดพารามิเตอร์นี้ไม่ต่อเนื่อง การสนับสนุนออกซิเจนจะต้องไตเตรทตาม SpO2 ซึ่งช่วยให้สามารถตรวจวัดออกซิเจนของผู้ป่วยได้อย่างต่อเนื่อง แม้ว่าเทคโนโลยีนี้จะมีข้อจำกัดและจำเป็นต้องปรับปรุงก็ตาม เราอาจหวังว่าจะมีวิวัฒนาการทางเทคโนโลยีครั้งสำคัญ เนื่องจากหลักการทำงานหลักของเทคโนโลยีนี้ซึ่งมีอายุมากกว่า 50 ปี ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปมากนัก38 ในขณะที่รอการปรับปรุงเทคโนโลยีการวัดออกซิเจนในเลือดของชีพจร แพทย์ควรดำเนินการอย่างระมัดระวังและใช้อัลกอริธึมเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องเหล่านี้ ไม่ว่าแพทย์จะคิดว่าเป็นเป้าหมายการให้ออกซิเจนที่เหมาะสม เป้าหมาย "SaO2 ที่เหมาะสมที่สุด" นี้จะต้องได้รับการแก้ไขเมื่อใช้ SpO2 สำหรับการไตเตรทตามแบรนด์การสร้างเม็ดสีผิวและเครื่องวัดออกซิเจนในเลือด เห็นได้ชัดว่าเป้าหมาย SpO2 ไม่สามารถเป็นเป้าหมาย SaO2 เพียงอย่างเดียวได้!

เพื่ออำนวยความสะดวกในการค้นหาเป้าหมาย SpO2 ที่เหมาะสมที่สุด และเพื่อส่งเสริมการจัดการการให้ออกซิเจนของผู้ป่วยที่เป็นเนื้อเดียวกันมากขึ้น โดยไม่คำนึงถึงการสร้างเม็ดสีผิวหรืออุปกรณ์ตรวจสอบการให้ออกซิเจน จึงมีวิธีแก้ปัญหาที่เป็นไปได้หลายประการ เราเชื่อว่าเป้าหมาย SpO2 เดียวไม่เหมาะกับผู้ป่วยทุกราย และการทดลองทางคลินิกและแนวปฏิบัติทางคลินิกเพิ่มเติมควรใช้เป้าหมาย SpO2 ที่ถูกต้อง แทนที่จะเป็นเป้าหมายสากลสำหรับผู้ป่วยทุกราย ดังนั้น แพทย์ควรกำหนดเป้าหมาย SaO2 ที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยที่อยู่ภายใต้เครื่องช่วยหายใจก่อน จากนั้นจึงทำการแก้ไขค่าเฉลี่ยอคติที่เกี่ยวข้องกับการสร้างเม็ดสีผิวหนัง และกับเครื่องวัดออกซิเจนที่ใช้เพื่อให้ได้ SpO2 ที่ถูกต้อง (รูปที่ 3)

การแพร่ระบาดของโควิด-19 ทำหน้าที่เตือนแพทย์ถึงผลกระทบของเม็ดสีผิวที่มีต่อความแม่นยำของออกซิเจนในเลือด บทเรียนเก่าก็เรียนรู้ใหม่ ความแม่นยำของอุปกรณ์นั้นแตกต่างกันและแปรผันตามแบรนด์ต่างๆ แม้ว่าการวัดออกซิเจนในเลือดจะแพร่หลายในแทบทุกระบบการนำส่งการดูแลสุขภาพ แต่การใช้เครื่องวัดออกซิเจนในเลือดที่เรียบง่ายนั้นไม่จำเป็นต้องตีความ SpO2 ให้ละเอียดยิ่งขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาที่ไม่ดี

อ็อกซิแกป