Hindenburg 3DA

بازسازی 3D از بزرگترین ماشین پرواز تا کنون ساخته شده - LZ 129 هیندنبورگ.

"پنجره مجازی به گذشته"

کمی با تخیل رنگ آمیزی شده است، اما هنوز بازسازی سه بعدی دقیق و واقعی بزرگترین ماشین پرنده ساخته شده است.

LZ -129 Hindenburg یک کشتی هوایی صلب تجاری و تجاری آلمانی بود. توسط شرکت زپلین در فردریشهافن طراحی و ساخته شده است. ساخت واقعی ساخته شده از تیرهای دورالومین در سال 1931 آغاز شد و پس از تکمیل، LZ-129 804 فوت (245 متر) طول، با قطر 135 فوت (41 متر) و ظرفیت کل گاز 7 062 000 ft3 (200 000 متر مکعب) هیدروژن داشت. این کشتی به نام هیندنبورگ - به افتخار پل فون هیندنبورگ، رئیس جمهور آلمان - نامگذاری شد و تا به امروز بزرگترین هواپیمای پرواز شده باقی مانده است.

اولین پرواز کشتی در 4 مارس 1936 با فرمانده پیشگام کشتی هوایی دکتر هوگو ایکنر انجام شد. پس از یک دوره پروازهای تبلیغاتی برای دولت، در 6 مه 1936 LZ-129 خدماتی را آغاز کرد که در ابتدا برای گذرگاه های بین اقیانوس اطلس منظم بین آلمان و ایالات متحده ساخته شده بود. تا پایان سال 1936، هیندنبورگ 34 بار از اقیانوس اطلس عبور کرده بود و به نظر می‌رسید که این فصل موفقیت‌آمیز نشان می‌دهد که خدمات هوایی عادی فراآتلانتیک رسیده است. اما اولین پرواز آمریکای شمالی در سال 1937 به فرماندهی کاپیتان ماکس پروس به فاجعه تبدیل شد. کشتی هوایی چند ساعت از برنامه عقب افتاد و فرود او در روز پنجشنبه 6 مه 1937 در لیکهورست با رعد و برق پیچیده شد. چند دقیقه پس از رها شدن خطوط فرود، اولین شعله های خارجی ظاهر شد. آتش خیلی سریع گسترش یافت و در کمتر از یک دقیقه کشتی را در نوردید. هیندنبورگ فرانکفورت را با 97 سرنشین ترک کرد، 62 نفر از تصادف در لیک هرست جان سالم به در بردند، اگرچه بسیاری از آنها آسیب دیدند. 13 نفر از 36 مسافر و 22 نفر از 61 خدمه از جمله ارشدترین افسر در هواپیما - کاپیتان ارنست لمان (Ernst Lehmann) به همراه یکی از اعضای گروه فرود غیرنظامی در نتیجه سقوط درگذشتند.

هنوز علت دقیق این حادثه مشخص نشده است، حتی با وجود فرضیه های مختلف. فاجعه هیندنبورگ در فیلم به تصویر کشیده شد و میلیون ها نفر در سراسر جهان شاهد انفجار دراماتیکی بودند که کشتی و مسافران آن را در نوردید. فیلم تماشایی و همچنین گزارش رادیویی شاهدان عینی، ایمان عمومی و صنعت به کشتی‌های هوایی را در هم شکست و پایان کار کشتی‌های هوایی غول‌پیکر برای چندین دهه بود.

فضای داخلی هیندنبورگ به 3 ناحیه تقسیم می‌شود - عرشه‌های مسافربری (برای 50 نفر، در نهایت 72 مسافر) که در بدنه کشتی هوایی، مناطق خدمه و ماشین کنترلی در گوندولا کشتی قرار داشت. فضای داخلی مدرن با مبلمان آلومینیومی سبک توسط فریتز آگوست بروهاوس طراحی شده و دیوارها توسط اتو آرپکه تزئین شده است. مناطق مسافربری گرم شد. دیوارها و درهای کابین ها از لایه ای نازک از فوم سبک ساخته شده بود که با پارچه پوشانده شده بود و هر کابین دارای آب جاری بود. در طول فصل 1936 سالن شامل یک پیانو دورالومین بود. شگفت آورتر از همه، روی یک کشتی هوایی هیدروژنی، اما احتمالاً محبوب ترین اتاق عمومی کشتی، اتاق سیگار بود. در فشار بالاتر نگه داشته شد و با یک قفل هوا از بقیه کشتی جدا شد. مناطق خدمه در هیندنبورگ در درجه اول در امتداد کیل همراه با مخازن و مکان های ذخیره بار قرار داشتند. این کیل همچنین دسترسی به موتور اتومبیل ها و ایستگاه کنترل کمکی را ارائه می دهد.

هیندنبورگ از ماشین کنترلی که به سمت کمان کشتی هوایی واقع شده بود هدایت و به 3 بخش تقسیم شد: اتاق کنترل در جلو، اتاق ناوبری در مرکز و اتاق مشاهده در عقب. هیندنبورگ دارای ارتفاع معمولی 650 فوت (200 متر) بود، اما گاهی اوقات برای ماندن در زیر ابرها تا ارتفاع 330 فوت (100 متر) پرواز می کرد. آب و هوا یکی از عوامل مهم در عملیات زپلین بود و افسران زمان زیادی را صرف تهیه و مشاوره نقشه های آب و هوا کردند.

حداکثر سرعت LZ-129 135 کیلومتر در ساعت (84 مایل در ساعت) بود، اما اکثر اوقات 4 موتور دایملر-بنز در سرعت 1350 دور در دقیقه کار می‌کردند که به کشتی سرعت هوایی حدود 125 کیلومتر در ساعت (76 مایل در ساعت) می‌داد.