THE CRITIQUE OF PURE REASON

Immanuel Kant, niemiecki filozof, próbuje określić granice i zakres metafizyki w swojej książce Krytyka czystego rozumu. Po niej pojawiły się Krytyka praktycznego rozumu (1788) i Krytyka sądu (1789), czasami określane jako jego „Pierwsza krytyka” (1790). W przedmowie do pierwszego wydania Kant wyjaśnia, że ​​dąży do określenia „możliwości lub niemożliwości metafizyki” i że przez „krytykę czystego rozumu” rozumie krytykę „władzy rozumu w ogóle, w odniesieniu do wszelką wiedzę, do której może dążyć niezależnie od wszelkiego doświadczenia”. W tym przypadku słowo „krytyka” nie jest używane w sensie przenośnym, ale raczej w sensie metodycznej analizy.

Przed Kantem powszechnie uważano, że prawdy rozumu muszą być analityczne, co oznacza, że ​​podmiot musiał już zawierać orzeczenie, aby było prawdziwe (np. „Inteligentny człowiek jest inteligentny” lub „Inteligentny człowiek jest mężczyzna"). Ponieważ jest określany poprzez ocenę przedmiotu, ocena ma charakter analityczny w obu sytuacjach. Uważano, że wszystkie istotne prawdy lub prawdy oparte na rozumie są tego typu i zawierają orzeczenie, które odnosi się tylko do części afirmowanego podmiotu. Gdyby tak było, każda próba obalenia czegoś, co mogłoby być znane a priori, zawierałaby sprzeczności, takie jak „Inteligentny człowiek nie jest inteligentny” lub „Inteligentny człowiek nie jest człowiekiem”.

Początkowo David Hume zgadzał się z szerokim stanowiskiem racjonalizmu na temat wiedzy a priori. Hume odkrył jednak, że kilka sądów, które uważał za analityczne, szczególnie te, które dotyczyły przyczyny i skutku, było w rzeczywistości syntetycznych (tj. żadna analiza podmiotu nie ujawni predykatu). W rezultacie są one a posteriori i opierają się wyłącznie na doświadczeniu. Przed Humem racjonaliści twierdzili, że przyczynę i skutek można wyprowadzić od siebie nawzajem; Hume utrzymywał, że jest to niemożliwe i dowodził, że nic o przyczynie i skutku nie może być poznane a priori. Sceptycyzm Hume'a poważnie zaniepokoił Kanta, który wychował się w racjonalistycznym środowisku.