A Combien l’Amour revient ...

Honoré de Balzac'tan yaşlılara sevgi ne kadar çok karşılık veriyor.

Çıkarmak :

Son sekiz gündür Nucingen, neredeyse her gün, rue Neuve Saint Marc'ın asma katlarında sevdiği kişinin teslim edilmesi için pazarlık yapıyordu. En güzel süsler arasında taht kuran Asya, elbiselerin artık elbise olmadığı ve henüz paçavra olmadığı bu korkunç aşamaya geldi. Ayar, bu kadının oluşturduğu figürle uyum içindeydi, çünkü bu dükkanlar Paris'in en uğursuz özelliklerinden biri. Orada, Ölüm'ün bir deri bir kemik kalmış eliyle oraya fırlattığı çöpler görülüyor ve sonra bir şalın altında tüketimin ölüm çıngırağı duyuluyor, tıpkı orada altınla kaplanmış bir elbisenin altında sefaletin ıstırabını tahmin etmek gibi. Lüks ve Açlık arasındaki acımasız tartışmalar orada hafif dantel üzerine yazılmıştır. Orada, tüylü bir türbanın altındaki Kraliçe'nin fizyonomisini buluyoruz, pozu eksik figürü hatırlatıyor ve neredeyse geri getiriyor. Güzelin içindeki çirkindir! Juvenal'ın müzayedecinin resmi elleriyle salladığı kırbaç, kuşatılmış Messalinas'ın soyulmuş manşonlarını, kurumuş kürklerini dağıtıyor. Dün burada kesilmiş, bir gün giyilmiş güllerin parıldadığı ve tefeciliğin ilk kuzeni yaşlı bir kadının her zaman çömeldiği bir çiçek çöplüğüdür burası, Durum kel, dişsiz ve içindekileri satmaya hazır, o kadar alışmış kabı, kadınsız elbiseyi veya elbisesiz kadını almaya!..