Karasek 2.0

Het Karasek model heeft als doel de evaluatie beperkingen van de psychosociale milieu op het werk. Het werd ontworpen door de Amerikaanse socioloog en psycholoog Robert Karasek in 1979. Een werksituatie, wat het ook is, wordt gekenmerkt door een combinatie van:

1) werk eisen die overeenkomen met de psychologische niveau van de vraag in hoeveelheid, complexiteit en werkuren nodig: cognitieve en temporele beperkingen, waarbij onverwachte taken en / of gefragmenteerd, tegenstrijdige orders, onderbrekingen van taken aan het uitvoeren van andere, meer dringende, vis-à-vis de afhankelijkheid van anderen ...

2) De mate van autonomie die is de mogelijkheid om de procedures te kiezen en het vermogen om beslissingen (decision latitude) te beïnvloeden, het gebruik van vaardigheden en meet de mogelijkheid van vervulling in het bereiken van de taak: de vrijheid van organisatie, speelruimte, de diversiteit van de taken, de ontwikkeling van kennis, vaardigheden, creativiteit ...

3) sociale steun, instrumentaal of emotionele, ter beschikking van de werknemer op zijn werkplek, van collega's en hiërarchie support op technische aspecten, zoals de implementatie van een machine of van een procedure of de morele steun van de aspecten en de erkenning van de inspanningen en resultaten.

De factoren van psychosociale risico's op het werk voor het positioneren in dit model worden hier beschreven vanuit een internationaal gebruikte tool, de vragenlijst van Karasek.

Deze vragenlijst meet drie dimensies van de psychosociale werkomgeving: psychologische eisen, beslissingsvrijheid en sociale ondersteuning.

Het bevat 26 vragen: negen psychologische eisen, beslissingsruimte tot negen, acht voor sociale steun.