Тасбеҳ | Tasbeeh

ตัสบีห์มีพื้นฐานมาจากรากศัพท์ภาษาอาหรับของ sīn-bāʾ-ḥāʾ (ح-ب-س) ความหมายของรากศัพท์เมื่อเขียนหมายถึงการเชิดชู 'Tasbeeh' เป็นคำที่มาจากคำว่า subhan ที่ผิดปกติ ซึ่งเป็นคำแรกของประโยคที่ประกอบขึ้นจากประโยคที่สามของรูปแบบบัญญัติ (ดูด้านล่าง) ของ tasbeeh คำนี้หมายถึงเป็นคำกริยา "เดินทางอย่างรวดเร็ว" และเป็นคำนาม "หน้าที่" หรือ "อาชีพ" อย่างไรก็ตาม ในบริบทของการสักการะบูชา ตัสบีห์ หมายถึง ซุบฮานา อัลลอฮ์ ซึ่งมักใช้ในอัลกุรอานโดยมีคำบุพบท ʿan (عَنْ) หมายถึง "พระเจ้าไม่มีแอตทริบิวต์ [สิ่งที่พวกเขา (ผู้นับถือหลายพระเจ้า) มาจากพระองค์]" (อัล- Tawba: 31, Al-Zumar: 67 et al.). หากไม่มีคำบุพบทนี้ มันหมายถึงบางสิ่งเช่น "Glory be to God"