Kitab Meneladani Ahklak Nabi

อัลลอฮ์ Subhanahu wa Ta'ala ได้ส่งศาสนทูตของพระองค์พร้อมคำแนะนำ (อัลกุรอาน) และศาสนาที่แท้จริงเพื่อที่พระองค์จะทรงมีชัยเหนือศาสนาอื่น ๆ ทั้งหมด อัลเลาะห์ Ta'ala ได้เลือกศาสดามูฮัมหมัด sallallaahu 'alaihi wa sallam ในหมู่มนุษย์คนอื่น ๆ ที่มีความรู้ พระองค์ทรงเตรียมพระองค์ไว้อย่างแท้จริงสำหรับจุดประสงค์อันยิ่งใหญ่และภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้ พระองค์ทรงให้การศึกษาและสอนพระองค์อย่างดีที่สุด พระองค์ทรงชำระจิตวิญญาณให้บริสุทธิ์ พระองค์ยังทรงประทานรูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์ บุคลิกที่สง่างาม ความประพฤติดี คุณธรรมอันสูงส่ง จิตใจที่เปิดกว้าง และจิตใจที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มหาบริสุทธิ์แห่งอัลลอฮ์ผู้ทรงสร้างเขาด้วยปัจจัยอันสูงส่งเหล่านี้ และทำให้เขาเป็นแบบอย่างที่ดีที่สุดสำหรับมนุษย์ทุกคน และเป็นแบบอย่างสำหรับคนชอบธรรม

และในเนื้อหายังกล่าวถึงท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ที่บอกให้เราเป็นมิตร

Rasulullah SAW กล่าวว่า “ผู้ศรัทธานั้นเป็นมิตร และไม่มีความดีสำหรับคนที่ไม่เป็นมิตร และมนุษย์ที่ดีที่สุดคือผู้ที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์มากที่สุด” (HR Thabrani และ Daruquthni จาก Jabir RA)

สุนัตข้างต้นเตือนเราอีกครั้งถึงอัตลักษณ์ของมนุษย์ของเราในการเป็นมิตรเสมอในปฏิสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างกัน นี่เป็นทัศนคติที่เมื่อเดือนที่แล้วกลายเป็นคำถามสำหรับเราทุกคน โดยเฉพาะทัศนคติของเราในฐานะมนุษย์ในการเคารพสิทธิมนุษยชนของผู้อื่น

เหตุระเบิดฆ่าตัวตายที่โบสถ์ฟูลกอสเปลเบเธล (GBIS), เคปันตัน, โซโล, (25/9) และการคอร์รัปชั่นอาละวาดในด้านต่างๆ และการจลาจลต่างๆ ที่นำไปสู่ความขัดแย้งทางเชื้อชาติ เช่น คดีในเมืองอัมบนเมื่อนานมาแล้ว เพิ่มความเข้มแข็งยิ่งขึ้น ว่าเราเริ่มไม่เป็นมิตรด้วยคุณค่าของมนุษย์และพหุนิยม เราเริ่มจะเฉยเมยและไม่เป็นมิตรในการปกป้องแผ่นดินแม่ที่เรารัก

หากคุณดูสุนัตข้างต้น จะเห็นได้ชัดว่าวัตถุประสงค์ของสุนัตคือ "ผู้ศรัทธา" ดังนั้นทัศนคติที่เป็นมิตรจึงเป็นสิ่งที่ต้องบูรณาการเข้ากับผู้เชื่อโดยเด็ดขาด ซึ่งหมายความว่าคุณภาพของความศรัทธาของบุคคลสามารถวัดได้จากว่าเขาในฐานะผู้เชื่อในชีวิตสังคมของเขาได้แสดง "ความเป็นมิตร" ของมนุษย์ได้มากน้อยเพียงใด (อ่านด้วยความชื่นชมและเคารพ)

ในทางปฏิบัติ หากผู้เชื่อใช้ชีวิตในความหลากหลาย เขาก็สามารถซาบซึ้งและยอมรับความแตกต่างทั้งหมดได้ หากเขาเป็นข้าราชการ เขาก็จะสามารถแสดงออกและไว้วางใจความปรารถนาของประชาชนได้ และถ้าเขาเป็นผู้นำ เขาก็จะสามารถถ่ายทอดพลังความเป็นผู้นำทั้งหมดเพื่อนำมาซึ่งความเจริญรุ่งเรืองให้กับประชาชนของเขา

การใช้รูปแบบการต้อนรับนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด โดยพิจารณาว่าแก่นแท้ของผู้เชื่อไม่เพียงแต่ว่าเขาเก่งในการกล่าวคำสาบานบางอย่างเท่านั้น แต่สิ่งที่สำคัญมากกว่านั้นคือการสำแดงการกระทำของเขาอย่างเป็นรูปธรรมในสังคม “อัล-อิมานุ ตัชดีกุน บิลกอลบี วา อิกรารุน บิล ออรัล วะอะมาลุน บิล อารคาน” (ผู้ศรัทธาไม่เพียงแต่ทำให้สิ่งนี้อยู่ในใจของเขาและกล่าวคำสาบานด้วยวาจาเท่านั้น แต่ยังมากกว่านั้น เขาได้กระทำมันในรูปของการกระทำ) .

ด้วยการให้ความสนใจกับแก่นแท้ของผู้ศรัทธา ประโยคต่อไปของสุนัตจึงมีบริบทอย่างมาก ว่ามนุษย์ที่ดีที่สุดคือบุคคลที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์คนอื่นๆ มากที่สุด ซึ่งหมายความว่าการดำรงอยู่ของเราในฐานะมนุษย์ (ในตำแหน่งใดก็ตาม) จะถูกกำหนดเป็นส่วนใหญ่โดยพิจารณาว่าเราจะสร้างประโยชน์ให้กับคนรอบข้างได้มากเพียงใด หากใช้หลักนี้เป็นแนวทางหลัก ย่อมไม่มีองค์ประกอบแห่งการกระทำเสื่อมทรามเกิดขึ้นในใจแน่นอน