My Tasbhi: Counting Tasbhi

Termin tasbeeh wywodzi się z arabskiego rdzenia sin-bah-ḥāh. Sugeruje, że | to oznacza} podstawowego słowa raz napisanego oznacza gloryfikować. „Tasbeeh” to nieregularne pochodzenie od subhan, to znaczy początkowe słowo organicznego zdania pierwszej trzeciej części kanonicznego rodzaju (patrz poniżej) tasbeeh. Słowo to praktycznie oznacza, jako czasownik, „podróżować szybko”, a jako rzeczownik „obowiązki” lub „zawód”. Jednak w kontekście pobożnym tasbih odnosi się do Boga Subhan, który jest zwykle używany w Koranie z przyimkiem ʿan (عَنْ), co oznacza „Bóg jest nieobecny [tego, co (politeiści) Mu przypisują]” (Al -Tawba: trzydzieści jeden, Al-Zumar: sześćdziesiąt siedem i in.). chociaż nie ten przyimek, oznacza to, że coś takiego jak „Chwała Bogu”. [potrzebne źródło]

Interpretacja

Wyrażenie to tłumaczy się jako „Chwała Bogu”, jednak wiele dosłownych tłumaczeń brzmi: „Bóg jest na szczycie [wszystkich rzeczy]”. podstawa słowa subḥan pochodzi od słowa sabaḥa, co oznacza wyrażenie a, które oznacza, że ​​Bóg stoi na szczycie wszelkich niedoskonałości lub fałszywych opisów.

Wyrażenie to zwykle kojarzy się z chwalebnym Bogiem za jego całkowitą doskonałość, co oznacza odrzucenie jakichkolwiek antropomorficznych składników lub związków z Bogiem lub przypisywanie mu błędów lub błędów. Jest więc świadectwem transcendencji Boga

Na przykład, Księga mówi subḥāna llāhi ʿammā yaṣifūn („Bóg jest ponad tym, co opisują”) [3] i subḥāna llāhi ʿammā yušrikūn („Bóg jest ponad tym, że oni idą z nim”). ]