Calcolo del BMI - Peso

Wat is BMI?

De berekening van de BMI is een gewichtsbeoordelingssysteem, verwijzend naar het risico op ziekte, voor het eerst voorgesteld door de Belgische geleerde Adolphe Quelet (1796-1874).

Door de oplossing van een formule die twee bekende waarden vereist, lengte en gewicht, biedt de berekening van de BMI een coëfficiënt die moet worden opgenomen in een speciaal evaluatieraster waarmee u kunt bepalen: normaal gewicht, ondergewicht, overgewicht en obesitas (de laatste, mogelijk ingedeeld in verschillende ernstniveaus).

Waar wordt BMI voor gebruikt?

Sinds de uitvinding is de BMI geleidelijk een toonaangevend diagnostisch hulpmiddel geworden voor het beoordelen van het gewicht en de positie van een persoon ten opzichte van het normale - statistisch geassocieerd met het lagere risico om ziek te worden met stofwisselingsziekten en meer.

Vanwege de slechte precisie (het houdt geen rekening met de grootte van het skelet en de spieren) en de toepassingslimieten die het met zich meebrengt (het mag niet worden gebruikt voor de evaluatie van kinderen en topsporters), wordt de eenvoudige BMI tegenwoordig gedeeltelijk vervangen door nauwkeurigere en innovatievere schattingsmethoden, maar zeker minder praktisch.

De meest geschikte BMI-waarden, als we het hebben over het metabolische gezondheidsaspect, liggen rond de 21-22 (22,5 kg/m2 bij mannen en 21 kg/m2 bij vrouwen). In één onderzoek waren Britse mannen echter meer aangetrokken tot vrouwelijke modellen met een BMI van 20,85; deze waarde, die geen voorspellende betekenis heeft voor het risico dat gepaard gaat met metabole pathologieën en verschillende complicaties, biedt in plaats daarvan een momentopname van de gemiddelde verwachtingen in termen van "ideaal gewicht" - lees de artikelen gewijd aan lichaamsbeeld en gedragsstoornissen voeding (DCA).

Het normale bereik van BMI (18,5-24,9 kg / m2) is groot, precies als een functie van de subjectieve verschillen die verband houden met de fysieke structuur van de bevolking. Zoals verwacht houdt de berekening van de BMI geen rekening met de spiermassa (bijvoorbeeld groter bij mannen en jongeren dan bij vrouwen en ouderen), laat staan ​​de verschillen in botmassa en de verhouding tussen de lengte van de ledematen en gestalte.

Mannen en vrouwen

BMI voor mannen en vrouwen

Velen beweren dat de BMI rekening moet houden met het geslacht, d.w.z. dat het verschillend is tussen mannen en vrouwen. In werkelijkheid is het een onnauwkeurigheid, want wat het verschil maakt, zijn kenmerken die er meestal aan gekoppeld zijn, maar niet op een directe en lineaire manier.

De BMI houdt geen rekening met factoren zoals de omvang van spiermassa, skelet en essentieel vet. Het is algemeen bekend dat mannen gemiddeld een hogere spier- en botstructuur hebben dan vrouwen, dat ouderen zwakker zijn dan jongeren en dat vrouwen een hoger percentage essentieel vet hebben dat nodig is voor de reproductieve functie. Wat de botten betreft, is het mogelijk om de berekening van de BMI te integreren met integratieve vergelijkingen die het mogelijk maken om deze variabele ook te schatten.

Dit betekent niet dat er vrouwen en ouderen zijn met hogere spiervolumes en lagere vetmassa dan de meeste mannen en jongeren. Daarom moet de BMI-beoordeling niet worden gebruikt om het gewicht van een persoon te nauwkeurig en nauwkeurig in te schatten, maar alleen om de risico-index te identificeren die verband houdt met overgewicht en ondergewicht.