Calcolo del BMI - Peso

ค่าดัชนีมวลกายคืออะไร?

การคำนวณ BMI เป็นระบบการประเมินน้ำหนัก ซึ่งหมายถึงความเสี่ยงของโรค ซึ่งเสนอครั้งแรกโดยนักวิชาการชาวเบลเยียม Adolphe Quelet (1796-1874)

ด้วยวิธีการแก้ปัญหาของสูตรที่ต้องการค่าที่ทราบสองค่า คือ ส่วนสูงและน้ำหนัก การคำนวณ BMI ให้ค่าสัมประสิทธิ์ที่จะรวมอยู่ในตารางการประเมินพิเศษที่ช่วยให้คุณกำหนดได้: น้ำหนักปกติ น้ำหนักน้อยเกินไป น้ำหนักเกิน และโรคอ้วน (อย่างหลัง อาจจำแนกตามระดับความรุนแรงที่แตกต่างกัน)

ค่าดัชนีมวลกายใช้ทำอะไร?

นับตั้งแต่มีการประดิษฐ์ขึ้น ค่าดัชนีมวลกายได้กลายเป็นเครื่องมือวินิจฉัยชั้นนำสำหรับการประเมินน้ำหนักและตำแหน่งของบุคคลที่สัมพันธ์กับน้ำหนักปกติ ซึ่งสัมพันธ์กับสถิติกับความเสี่ยงที่ลดลงของการป่วยด้วยโรคเมตาบอลิซึม และอื่นๆ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความแม่นยำไม่ดี (ไม่คำนึงถึงขนาดของโครงกระดูกและกล้ามเนื้อ) และข้อจำกัดในการใช้งาน (ไม่ควรใช้สำหรับการประเมินเด็กและนักกีฬาชั้นยอด) วันนี้ค่าดัชนีมวลกายแบบง่ายถูกแทนที่บางส่วน . โดยวิธีการประมาณค่าที่แม่นยำและเป็นนวัตกรรมใหม่ แต่ในทางปฏิบัติน้อยกว่าแน่นอน

ค่าดัชนีมวลกายที่เหมาะสมที่สุดเมื่อกล่าวถึงด้านการเผาผลาญและสุขภาพ อยู่ที่ประมาณ 21-22 (22.5 กก. / ตร.ม. ในผู้ชายและ 21 กก. / ตร.ม. ในสตรี) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาชิ้นหนึ่ง ผู้ชายอังกฤษสนใจนางแบบมากกว่าที่มีค่าดัชนีมวลกาย 20.85 มากกว่า ค่านี้ซึ่งไม่มีนัยสำคัญในการคาดการณ์เกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับโรคทางเมตาบอลิซึมและภาวะแทรกซ้อนต่างๆ แทนที่จะนำเสนอภาพรวมของความคาดหวังโดยเฉลี่ยในแง่ของ "น้ำหนักในอุดมคติ" - อ่านบทความเกี่ยวกับภาพร่างกายและอาหารที่มีความผิดปกติทางพฤติกรรม (DCA)

ช่วงปกติของค่าดัชนีมวลกาย (18.5-24.9 กก. / ตร.ม. ) นั้นกว้างอย่างแม่นยำตามหน้าที่ของความแตกต่างเชิงอัตนัยที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางกายภาพของประชากร ตามที่คาดไว้ การคำนวณ BMI ไม่ได้คำนึงถึงมวลกล้ามเนื้อ (เช่น ในผู้ชายและคนหนุ่มสาวมากกว่าผู้หญิงและผู้สูงอายุ) ความแตกต่างของมวลกระดูกและสัดส่วนระหว่างความยาวของแขนขาจะน้อยกว่ามาก และความสูง

ผู้ชายและผู้หญิง

BMI สำหรับผู้ชายและผู้หญิง

หลายคนโต้แย้งว่า BMI ต้องคำนึงถึงเรื่องเพศด้วย นั่นคือ ความแตกต่างระหว่างชายและหญิง ในความเป็นจริง มันเป็นความไม่แม่นยำ เพราะสิ่งที่ทำให้ความแตกต่างคือลักษณะเฉพาะที่มีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับมัน แต่ไม่ใช่ในทางตรงและเป็นเส้นตรง

ค่าดัชนีมวลกายไม่ได้พิจารณาปัจจัยต่างๆ เช่น ขอบเขตของมวลกล้ามเนื้อ โครงกระดูก และไขมันที่จำเป็น เป็นที่ทราบกันดีว่าโดยเฉลี่ยแล้วผู้ชายมีกล้ามเนื้อและโครงสร้างกระดูกที่สูงกว่าผู้หญิง ผู้สูงอายุนั้นอ่อนแอกว่าคนหนุ่มสาว และผู้หญิงมีเปอร์เซ็นต์ของไขมันที่จำเป็นต่อการทำงานของระบบสืบพันธุ์สูงกว่า เกี่ยวกับกระดูก เป็นไปได้ที่จะรวมการคำนวณ BMI เข้ากับสมการเชิงบูรณาการที่ช่วยให้สามารถประมาณค่าตัวแปรนี้ได้เช่นกัน

ไม่ได้หมายความว่ามีผู้หญิงและผู้สูงอายุที่มีปริมาณกล้ามเนื้อมากกว่าและมีมวลไขมันต่ำกว่าผู้ชายและคนหนุ่มสาวส่วนใหญ่ นี่คือเหตุผลที่ไม่ควรใช้การประเมิน BMI เพื่อประเมินน้ำหนักของบุคคลอย่างแม่นยำและแม่นยำเกินไป แต่เพียงเพื่อระบุดัชนีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักเกินและน้ำหนักน้อย