GlInda: гликемический индекс

شاخص گلیسمی (GI) و بار گلیسمی (GL) دو شاخص اصلی تأثیر غذا بر سطح هستند.

قند خون پس از خوردن آنها

GI یک شاخص کیفی است که به صورت نسبت 50 گرم کربوهیدرات محصول آزمایش به 50 گرم کربوهیدرات گلوکز استاندارد محاسبه می شود.

GN یک شاخص کمی است که میزان افزایش سطح گلوکز خون را پس از خوردن یک غذای خاص مشخص می کند.

شاخص انسولین (II) اندازه گیری شدت افزایش قند خون و انسولین است. به عبارت دیگر، میزان تولید انسولین را در پاسخ به تجزیه کربوهیدرات ها تعیین می کند.

دانستن این شاخص ها برای کنترل غلظت گلوکز در خون و همچنین هنگام ایجاد رژیم غذایی برای کاهش وزن یا افزایش وزن مفید خواهد بود.

شاخص گلیسمی مواد غذایی به سه دسته تقسیم می شود:

- GI پایین - کمتر از 55

- میانگین GI - 56-69

- GI بالا - بیش از 70

هرچه GI یک ماده غذایی کمتر باشد، کمتر می تواند بر سطح قند خون تأثیر بگذارد. برای اکثر افراد، غذاهای با گلیسمی پایین ترجیح داده می شود.

با این حال، شایان ذکر است که، برای مثال، آب هویج دارای GI بالایی است، اما حاوی تنها چند گرم کربوهیدرات در هر لیوان است - که به معنای GL پایین است.

بار گلیسمی غذاهای حاوی کربوهیدرات به سه دسته تقسیم می شود:

- کم - کمتر از 10

- میانگین - 11–19

- زیاد - بیش از 20

در بیشتر موارد، GL رژیم غذایی روزانه افراد سالم نباید از 100 واحد تجاوز کند.

هنگام کاهش وزن یا با تغذیه دیابتی، برای عادی سازی سطح انسولین، بار گلیسمی نباید بیش از 60-80 واحد در روز باشد.

هنجارهای بار گلیسمی روزانه:

- برای تغذیه معمولی - بیش از 100

- تغذیه برای کاهش وزن - بیش از 80

- تغذیه دیابتی - 60-70